جایگاه ویتنام در تجارت خارجی ایران و چند پیشنهاد برای توسعه همکاری ها
مستر کار: سال ۱۴۰۱ سهم ویتنام از آمار تجارت ایران کمتر از یک درصد و تجارت ۲ کشور بیش از ۱۴۰ میلیون دلار بوده است، اما در گذشته برای تجارت ۲ میلیارد دلاری بین ایران و ویتنام هدف گذاری شده بود که بنظر می رسد با اقداماتی مثل راه اندازی صندوق ویژه تجارت، توافق درباب تهاتر کالا و غیره می توان به این عدد نزدیک تر شد.
به گزارش مستر کار به نقل از ایسنا، مرکز پژوهش های اتاق بازرگانی ایران در گزارشی تحت عنوان «توسعه تجارت با ویتنام نیازمند تدوین برنامه راهبردی منسجم است» فرصت ها و ظرفیتهای اقتصادی ویتنام را بررسی نموده است.
بر طبق این گزارش هم اکنون از مجموع بیشتر از ۵۳.۱ میلیارد دلار صادرات ایران در سال ۱۴۰۱، ویتنام تنها ۰.۱۷ درصد را به خود اختصاص داده و از این نظر در جایگاه سی و ششم در بین ۱۵۰ شریک تجاری ایران در حوزه صادرات قرار گرفته است. در حوزه واردات هم این کشور از مجموع ۵۹.۶ میلیارد دلار واردات ایران با اختصاص ۰.۱۵ درصد به خود در جایگاه ۱۱۶ در بین ۱۲۱ شریک تجاری ایران در حوزه واردات قرار گرفته است.
همینطور در سه ماهه نخست سال ۱۴۰۲، مجموع صادرات ایران به ویتنام برابر با ۱۴۴.۶ تن به ارزش بیشتر از ۴۸.۷ میلیون دلار و مجموع واردات ایران از ویتنام معادل ۴.۳ تن به ارزش ۱۳.۱ میلیون دلار بوده است.
روند تغییرات تجارت ایران و ویتنام
از سوی دیگر واردات ایران از ویتنام به لحاظ وزنی، در دوره ۹۹-۱۳۹۶ کاسته شده است و هر چند در دو سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ با افزایش همراه بوده، تنها به ۵۷ درصد این شاخص در سال ۱۳۹۶ رسیده است. به لحاظ ارزش هم واردات ایران از ویتنام روند مشابهی را نشان می دهد؛ به صورتی که باوجود افزایش ارزش واردات ایران در سال های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ نسبت به سال ۱۳۹۵ با ۴۳ درصد کاهش همراه بوده است.
همینطور در بازه ۱۴۰۱-۱۳۹۵ تجارت دو کشور از سال ۱۳۹۶ تا سال ۱۳۹۹ به صورت پیوسته کاهش و سپس در دو سال پایانی مورد بررسی افزایش پیدا کرده است؛ این مورد نشان داده است که کاهش ارزش تجارت ایران و ویتنام چندان تابع رفع تحریم ها در دوره برجام (۱۳۹۵-۱۳۹۷)، خروج آمریکا از توافق هسته ای (۱۳۹۷) و همه گیری کرونا (ژانویه ۲۰۲۰ در ویتنام و فوریه ۲۰۲۰ در ایران) نبوده است؛ هر چند این متغیرها امکانات و محدودیت هایی را در این رابطه بوجود آورده است. در نهایت در سال ۱۴۰۱، ارزش تجارت ایران و ویتنام برابر با ۳۱.۴ درصد این ارزش در سال ۱۳۹۶ است.
چه کالاهایی بین ایران و ویتنام مبادله می شود؟
در سال ۱۴۰۱ انواع قهوه (۲۴.۵ میلیون دلار)، انواع فلفل (۱۰.۲ میلیون دلار)، خودتراش (۱.۳ میلیون دلار)، صفحه ها و ورق های پلی متاکریلات متیل (۹۹۵ هزار دلار)، واحدهای ورودی و خروجی با کد ۸۴۷۱۶۰۹۰ (۹۶۱ هزار دلار)، دکسترین و انواع نشاسته (۸۲۴ هزار دلار)، موتورهای دیزلی زیر ۱۵۰ اسب بخار (۷۴۵ هزار دلار)، نخ های الاستومتریک (۶۸۴ هزار دلار)، ذرت شیرین پخته و نپخته (۴۵۱ هزار دلار)، نارگیل (۴۳۳ هزار دلار)، کارتریج پرینترهای لیزری (۳۹۵ هزار دلار)، چای سیاه (۳۸۹ هزار دلار) و غیره همچون اقلام وارداتی ایران از ویتنام را ایجاد کرده اند.
در همین سال اوره (۳۱.۷ میلیون دلار)، قیر نفت (۶.۵ میلیون دلار) اجزاء و قطعات ماشین های نورد فلزات (۴.۷ میلیون دلار)، سیمان نسوز (۲.۴ میلیون دلار)، مفتول های آهنی و فولادی (۱.۳ میلیون دلار)، قطعات منجمد مرغ (۹۷۰ هزار دلار) و غیره همچون مهم ترین کالاهای صادراتی ایران به ویتنام را ایجاد کرده اند.
هدف گذاری تجارت ۲ میلیارد دلاری
گفتنی است؛ ایران و ویتنام علاوه بر اتاق بازرگانی مشترک، از سال ۱۳۷۳ دارای کمیسیون مشترک اقتصادی هستند که در ایران وزارت کشاورزی مسئولیت این کمیسیون را بر عهده دارد. همینطور دو کشور درحال تدارک برگزاری دهمین نشست کمیسیون مشترک با عنایت به هدف گذاری تجارت دو میلیارد دلاری هستند. این هدف گذاری پس از توافق هسته ای ایران انجام شده بود. همینطور علاوه بــر تفاهمنامه همکاریهای علمی و فناوری (۱۳۹۳) و تفاهمنامه بانکی (۱۳۹۵)، مجموعه ای از موافقت نامه ها در مورد روابط تجاری و اقتصادی دو کشور وجود دارد.
موانع تجاری ایران و ویتنام و چند پیشنهاد
با این وجود باوجود موافقت نامه های مختلف در زمینه تجارت، سرمایه گذاری و حمل و نقل و با وجود اراده سیاسی برای توسعه روابط تجاری دوجانبه تا دو میلیارد دلار، ارزش تجارت دو کشور هیچگاه از ۴۵۰ میلیون دلار فراتر نرفته است. به جز مساله تحریم ها، فقدان برنامه مدون راهبردی در مورد توسعه تجارت با ویتنام و همینطور نبود توافق نامه های تجارت ترجیحی و آزاد که روابط تجاری ایران را با تمام شرکای خود گرفتار مشکلات جدی کرده، مجموعه ای از اقدامات و سیاست ها می تواند به افزایش حجم تجارت دوجانبه کمک نماید.
ازاین رو با عنایت به این که محدودیت های بانکی و مبحث حمل و نقل همچون مهم ترین موانع روابط تجاری ایران و ویتنام است، اقدامی مثل راه اندازی صندوق ویژه تجارت دو کشور، توافق در مورد تهاتر کالا، ایجاد خط مستقیم کشتیرانی تجاری و پرواز مستقیم میان دو کشور همچون موضوع هایی است که می تواند تا حدودی موانع فعلی را پشت سر بگذارد.
ایجاد خطوط تولید در چارچوب شهرک های صنعتی مشترک ایرانی ویتنامی، تسهیل رفت و آمد فعالان اقتصادی دو کشور، برگزاری دوره های آموزشی نحوه ورود به بازار و پتانسیل های آن، برگزاری نمایشگاه های تخصصی، افزایش واردات برنج از ویتنام و موکول کردن آن به عرضه تسهیلات ویژه به صادرات برخی اقلام از ایران با عنایت به جایگاه برنج در سبد صادراتی ویتنام و نهایی شدن توافق تجارت آزاد میان ایران و اتحادیه اقتصادی اوراسیا با عنایت به توافق ویتنام با این اتحادیه همچون دیگر پیشنهادات اتاق بازرگانی ایران برای گسترش روابط تجاری دو کشور است.
منبع: مستر كار
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب