دخل و خرج ارزی به روایت آمار
دلارهایی كه برای پوره و گربه می رود!
به گزارش مستر كار باوجود اینكه در شرایط فعلی اقتصاد، چگونگی دخل و خرج ارزی بیشتر از پیش باید مورد توجه قرار گیرد، آمارها چیز دیگری می گوید؛ چونكه در مواردی ارز آن هم از نوع دولتی برای واردات محصولات لوكس و غیر ضرور همچون غذای سگ و گربه و پوره میوه از جیب كشور رفته و در ازای آن مقرر است ارزهایی حاصل از صادرات محصولات آب بر و یارانه بر كشاورزی به كشور بیاید كه اگر بیاید...
به گزارش مستر كار به نقل از ایسنا، در شرایطی كه كشور به علت بروز تحریم های نفتی در تأمین منابع ارزی خود گرفتار محدودیت است، هزینه كرد منابع محدود ارزی مسأله ای بسیار مهم می باشد.
بر این اساس به نظر می آید باید در واردات برخی اقلام غیر ضروری به كشور تجدیدنظر كرد. برای مثال واردات محصولاتی مانند غذای گربه و سگ، موز، دانه كاكائو، پوره موز، پشن فروت، لیپی و آناناس كه اقلامی لوكس برای طبقات خاص هستند، آن هم در شرایطی كه برای تأمین منابع محدود ارزی، صادرات مواد خام، محصولات كشاورزی و محصولات اساسی همچون سیب زمینی و پیاز انجام می شود، باید در آن تجدیدنظر كرد.
صادراتی كه برای دلالان می صرفد!
همانطور كه می دانیم صادرات محصولاتی مانند سیب زمینی به علت آب بری بسیار بالایی كه دارند صرفه اقتصادی چندانی _جز برای دلالان_ ندارد. استفاده از اقلیم خشك سرزمین ایران و انواع یارانه های دولتی برای تهیه و حمل و نقل این محصولات، صادرات این گونه محصولات را برای كشور به صرفه نمی كند.
از سوی دیگر بر مبنای گفته های فرهاد دژپسند - وزیر امور اقتصادی و دارایی - از ۴۰ میلیارد دلار صادرات غیر نفتی كه انجام شده است فقط ۱۰ میلیارد دلار از آن به كشور برگشته و ۷۵ درصد از آن به كشور برنگشته است؛ این یعنی بعضی از همین محصولاتی كه حتی صادرات و ارزآوری از محل آنها به صرفه نیست، هم صادر شده و هم دلارش به كشور نیامده است!
از همه اینها گذشته كمبود بعضی از محصولات كشاورزی اساسی در بازار مسأله ای است كه در ماه های گذشته تقریباً به امری عادی تبدیل گشته است. پس از جهش قیمت ارز از اوایل سال قبل تقریباً هیچ ماهی نبوده كه در آن خبری از جهش قیمت یكی از محصولات كشاورزی را نشنویم. در این بین محصولاتی مانند سیب زمینی، گوجه فرنگی و پیاز به علت سهم زیادی كه در پر كردن سفره اقشار ضعیف تر دارند، دارای حساسیت بالاتری هستند.
واقعیت این است كه پس از تحولات اخیر و حادث شدن تورم ۳۰ درصدی در اقتصاد، تأمین معیشت هم برای بعضی از اقشار ضعیف تر، سخت شده است. اقشاری كه شاید بتوانند با كمترین هزینه، با سیب زمینی و گوجه فرنگی و تركیب آنها با برخی اقلام ساده مانند تخم مرغ در این اوضاع سخت اقتصادی روزگار خویش را بگذرانند.
بر اساس آمارهای تجارت خارجی گمرك ایران، تا ۱۱ ماهه سال ۱۳۹۷ معادل ۱۹۵ هزار و ۶۹۲ تن سیب زمینی از گمركات ایران خارج شده است. این حجم ۲۰۲ میلیون و ۹۱۳ هزار دلار معادل ۱، ۳۲۶ میلیارد تومان بوده است. همینطور میزان صادرات بادمجان در این مدت حدود ۱۴۰ هزار و ۸۴۱ تن معادل ۴۹ میلیون و ۳۶۱ هزار دلار، برابر با ۳۸۳ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان بوده است.
صادرات گوجه فرنگی تازه یا سرد كرده هم در همین مدت ۵۷۲ هزار و ۸۵۵ تن بوده كه معادل ۲۴۴ میلیون دلار به ارزش ریالی ۱۳۶۹ میلیارد و ۶۳۰ میلیون تومان است. همینطور صادرات گروه كالایی "پیاز و موسیر" كه در ماه های پس از عید گرفتار افزایش قیمت در بازار شده است تا آخر بهمن ماه سال قبل معادل ۱۲۴ میلیون دلار و به میزان ۳۴۲ هزار و ۶۷۱ تن بوده است.
كوچك بودن رقم صادراتی این اقلام، زمانی برجسته می شود كه آنرا با هزینه ای كه بابت واردات موز انجام شده است مقایسه نماییم. بر مبنای آمارهای واردات گمرك ایران، تا آخر بهمن ماه سال قبل ۳۹۰ هزار و ۲۷۸ تن معادل ۱۳۶۶ میلیارد و ۶۱۸ میلیون تومان و به ارزش دلاری ۳۲۶ میلیون و ۷۸۳ هزار دلار بوده است.
با این شرایط صادرات مایحتاج اساسی مردم و همینطور با صرف منابع آب و یارانه ای، با توجیه كسب دلار امری است كه نیازمند بررسی بیشتر است. آن هم در شرایطی كه به قول وزیر اقتصاد از مجموع صادرات غیرنفتی تنها ۲۵ درصد از آن به كشور برمی گردد و عمده آن هم مربوط به محصولات پتروشیمی و فولادی است.
به گزارش مستر كار به نقل از ایسنا، مجموع این مقدمات ما را به این سوال می رساند كه در شرایط فعلی كه گاهی از اصطلاح جنگ اقتصادی هم برای توصیف آن استفاده می شود، چرا باید اجازه داد محصولاتی كه قوت غالب ضعفا را می سازند، در این حجم صادر شوند؟ در این میان انتظار می رود دستگاه های اقتصادی مانند وزارت صنعت و وزارت اقتصاد نهادهایی هستند كه در این شرایط باید پاسخگو باشند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب