رئیس مركز تجارت ایران در غرب آفریقا:
تجارت یکسویه با آفریقا، فایده ای ندارد
مستر کار: رییس مرکز تجارت ایران در غرب آفریقا، با اعلان اینکه بزرگترین مشکل ما در روابط با آفریقا آن هم در شرایطی که بر استفاده از فرصت آفریقا تاکید گردیده است، یکسویه بودن روابط اقتصادی ایران آفریقا است، اصرار کرد که بعد از مدتی این یکسویه بودن، منجر به قطع روابط شده یا کاهش پیدا می کند؛ بدین سبب مسیری که دولت سیزدهم برای تجارت با آفریقا فراهم نمود، بایستی در دولت چهاردهم با پشتیبانی از بخش خصوصی و سرمایه گذاری ادامه کند تا تغییرات اساسی در تجارت بین ایران و آفریقا ایجاد شود.
به گزارش مستر کار به نقل از ایسنا، میز اقتصاد روز گذشته (یکشنبه) به مبحث فرصت ها و چالش های تجارت با آفریقا، با حضور سید مهدی حسینی (رئیس مرکز تجارت ایران در غرب آفریقا) و محمدرضا فقیهی (نایب رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و آفریقا) اختصاص داشت.
طی سالهای اخیر از قاره آفریقا بعنوان قاره فرصت ها یاد می شود. در حالی که این قاره دارای ۱.۳ میلیارد نفر جمعیت و حدود ۱۲۰۰ میلیارد دلار تجارت دارد، سهم ایران پارسال در تجارت با این قاره کمتر از یک هزارم درصد بوده است. البته طی چهار ماهه ابتدایی سالجاری، این میزان تجارت نسبت به مدت مشابه سال قبل ۱۷.۵ درصد بیشتر شده اما تجارت ایران و آفریقا، یک تجارت یک طرفه است و به طور عمده ایران، صادر کننده به قاره آفریقا است؛ ازاین رو توازن تجاری بین ما برقرار نیست.
محمدرضا فقیهی- نایب رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و آفریقا - در ارتباط با فرصت های قابل استفاده برای ایران در آفریقا، اظهار نمود: به طور کلی میتوان اظهار داشت که ما بالعکس خیلی از کشورهای دنیا که با آفریقا مراودات دارند، ما صرفا روابط ریشه ایِ تاریخی داریم و برخی از اقوام ایرانی و اقوام ایرانی- آفریقایی در شرق آفریقا ساکن هستند؛ حتی قبیله ای با نام "بوگو" در غرب آفریقا هستند، که در شمال نیجریه و شمال کشور توگو زندگی می کنند و ریشه ایرانی دارند.
وی ادامه داد: شیرازی ها از قرن دهم و بلوچ های ایرانی هم از قرن هفدهم آنجا بوده اند؛ بلوچ ها سبب شدند که پرتغالی ها از شرق آفریقا خارج شده و در زنگبار حکومت سلطان عمانی برقرار شد و فرهنگ مخلوطی از فرهنگ ایرانی و اقوام بانتوی آفریقایی به وجود آمد به اسم آفروشیرازی یا زبان آفروشیرازی که مرکزشان در شهری در جنوب دارالسلام است. فرهنگ آفروشیرازی در آنجا جا افتاده و سبب شده برای تجار و عاملان اقتصادی ایرانی که می خواهند در آنجا کار کنند، با توجه به فرهنگ شناخته شده ای که وجود دارد، بهتر از تجار و عملان اقتصادی سایر کشورها، در ان منطقه بتوانند فعالیت کنند.
فقیهی با اشاره به اینکه روابط تاریخی ایران و آفریقا حتی تا سالهای ۱۹۵۰ هم مرسوم بوده اما این که چرا هم اکنون، روابط اقتصادی مان آن هم در حالی که روابط سیاسی ما با آفریقا روز به روز درحال گسترش است، ضعیف است، جای بحث و بررسی دارد.
رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و آفریقا، با اشاره به اینکه در آفریقا، ما دارای چند مشکل هستیم، اظهار داشت: در وهله نخست این که ما توازن تجارت با آفریقا نداریم؛ در تمام کمیسیون های مشترک که بنده بعنوان نماینده مشترک بازرگانی ایران و آفریقا حضور داشتم و دوستان وزارت خارجه و مقامات سازمان توسعه تجارت هم حضور داشتند، مشکل آفریقایی ها این بود که می گفتند شما فقط صادر کننده اید و کالایی را وارد ایران نمی کنید. برخی کشورها حتی در آفریقا گل می کارند و گل را از آن جا صادر می کنند یا به طور مثال چین، یک شرکت می خواهد که در آفریقا کار کند؛ ۲۵ تا ۳۰ زندانی دولت چین در اختیار آن شرکت قرار می دهد که کار کنند و اگر شرکت رضایت داد، زندانی بخشیده شود. چین می خواهد تا ۲۰ سال دیگر ۳۰۰ میلیون چینی را آنجا منتقل کند.
وی افزود: متاسفانه ما پشتیبانی دولتی نداریم؛ پشتیبانی دولتی بسیار مهم است؛ حالا کشورهای بزرگ آمده اند تا برای آفریقا طرح های بسیار پیاده کنند.
فقهی تصریح کرد: علاوه بر این، مشکلات تحریم ها هم وجود دارد، مشکلات تحریم ها شامل مشکلات حمل و نقل، گارانتی، بیمه ها، نقل و انتقال ارز، باز کردن گشایش اعتبار و... است؛ زمانیکه یک تاجری نتواند گشایش اعتبارداشته باشد یا باید کالای خویش را اول بفرستد که آیا پولش را بدهند یا ندهند یا باید پول را اول بدهد که آیا کالا را بگیرد یا نگیرد. ما تلاش می نماییم با این مشکلات مبارزه نماییم. ما در اتاق بازرگانی ایران و آفریقا راهکار ها و طرح های مختلفی برای این مساله پیشنهاد کرده ایم که یکی از طرح ها، تجارت متقابل با آفریقاست.
روابط اقتصادی ایران و آفریقا، داستان روابط از دست رفته است...
در ادامه این نشست، سیدمهدی حسینی-رئیس مرکز تجارت ایران در غرب آفریقا- در ارتباط با فرصت های پیش روی ایران در قاره آفریقا، تصریح کرد: ابتداً در مورد مبحث روابط ما با آفریقا باید این نکته را متذکر شد که ما دائما با صدای بلند اعلام می نماییم که آفریقا، سرزمین فرصت ها است اما در حقیقت شاهد می باشیم که در مورد روابط اقتصادی با قاره آفریقا، روابط ما، روابط فرصت های از دست رفته است. ابتدا بایستی این حقیقت را بپذیریم.
وی افزود: رابطه تجاری ما با قاره آفریقا، یک هزارم تجارت کل آفریقا را شامل می شود؛ فلذا سوال اینجاست که آیا ایران با تکام امکانات، ظرفیت ها، پتانسیل ها و نیروها و کالاهای آماده برای صادرات، توانسته جایگاه خویش را در اقتصاد در قاره آفریقا باز کند؟ قاعدتاً جواب سوال، با تجارت یک هزارم درصدی، پاسخ منفی دارد؛ ازاین رو ما باید ابتدا اولویت ها را بررسی نماییم. این که روابط تاریخی ما خیلی خوب است یا ریشه خوبی دارد، درست اما چه چیزی سبب شده که امروز ما در این جایگاه قرار بگیریم؟ اگر ما در قرن های دهم و دوازدهم توانستیم آنگونه در قاره آفریقا وارد شویم، چرا امروز در قرن بیست و یکم در این جایگاه قرار داریم و به این شکل داریم عمل می کنیم؟
راهبرد مشخص در آفریقا نداریم
رئیس مرکز تجارت ایران در غرب آفریقا، خاطرنشان کرد: فلذا به نظر می رسد که در آفریقا، یک راهبرد مشخص نداشتیم؛ این راهبرد خیلی مهم است. خیلی از کشورهای دنیا برای قاره آفریقا یک راهبرد دائمی و طولانی مدت ایجاد کردند؛ اما ایران این راهبرد را نداشت و متأسفانه در اسناد بالادستی هم کمتر به قاره آفریقا اشاره شده است. حتی علیرغم این که بالاترین و عالی رتبه ترین مقامات کشور از رهبر انقلاب تا رؤسای جمهور همه تاکید بر این مورد داشته اند.
حسینی تصریح کرد: ظرفیت هایی که ما در قاره آفریقا داریم، در حوزه قابل بررسی است؛ یکی از این ظرفیت ها، در حوزه خدمات فنی - مهندسی و دیگری یکی در حوزه صادرات کالا و خدمات است؛ در حوزه خدمات فنی - مهندسی شاهد می باشیم که بعضی از کشورهای همسایه ما در قاره آفریقا قریبت به ۸۰ میلیارد دلار پروژه در قاره آفریقا اجرا می کند. اخیراً آماری را بنده، در مورد چند کشوری که با قاره آفریقا، کارهای بزرگ انجام می دهند، منتشر کردمکه ترکیه یکی از آنها بود. هم اکنون، کره جنوبی و ایتالیا هم نفوذ و روابط عجیبی را با قاره آفریقا شروع کرده و انجام می دهند.
وی خاطرنشان کرد: همیشه در مورد توجه و لزوم به قاره آفریقا صحبت می نماییم و در چشم اندازهای بلندمدت و کوتاه مدت خود، آفریقا را مورد تاکید و توجه قرار می دهیم. به طور مثال در مورد کالایی همچون کاکائو، ۷۳ درصد کاکائو جهان را قاره آفریقا تولید می کند (از این میزان، حدود ۴۳ تا ۴۵ درصد را کشور ساحل عاج تولید می کند؛ یعنی به تنهایی، حدودا نیمی از کاکائو جهان را تولید می کند). این در حالیست که نقش کاکائو در صنعت غذایی جهان همانند نقش نفت در صنعت انرژی است و این گونه این محصول استراتژیک و حساس است.
رئیس مرکز تجارت ایران در غرب آفریقا، خاطرنشان کرد: چندین مرتبه از دو سال پیش تاکنون، بنده این مورد را تذکر داده ام که بحران جهان درحال ورود به بحران کاکائو است و ما اگر این مورد را مدیریت نکنیم، چند سال دیگر صنایع غذایی ما با مشکل مواجه خواهیم شد؛ درصورتیکه نتوانیم در آفریقا در حوزه کارخانه های کاکائو سرمایه گذاری نماییم (همانگونه که حالا شرکتهای بزرگ فرانسوی و ژاپنی آمده و برای ۱۰ سال آینده زمینهای کشاورزی و مزارع کاکائو را اجاره کردند) و به کشت فراسرزمینی ورود نکنیم، بطور قطع در این مورد با مشکل مواجه می شویم و بحران خواهیم داشت.
در جایی که سرمایه گذاری نمی گردد، نمی توان بازی را در دست داشت
وی با حضور در برنامه تلویزیونی ضمن اشاره به تغییرات قیمت کاکائو طی چند وقت اخیر، اظهار داشت: حدودا میتوان گفت ۱۰۰ درصد تغییر قیمتی اتفاق افتاد؛ ما از حدود ۵۰۰۰ الی ۶۰۰۰ دلار در یک مقطعی در شروع سال جاری به ۱۲ هزار دلار هم رسیدیم که باردیگر برگشت کرده به حدود ۹۰۰۰-۸۰۰۰ دلار؛ اما حقیقت اینست که این غفلت سبب می شود که ما دو-سه سال دیگر بخش عظیمی از صنایع ما با مشکل مواجه شوند و نتوانیم برای آن کاری بکنیم.
حسینی خاطرنشان کرد: همیشه یک سویه بودن تجارت و یک سویه بودن روابط اقتصادی پس از مدتی منجر به قطع روابط می شود یا کاسته می شود، این شاید مهم ترین دلیل آن باشد که به سمت سرمایه گذاری در کشورهای آفریقا نرفته ایم؛ این یک حقیقت و حقیقت است که باید بپذیریم که در جاییکه سرمایه گذاری نمی گردد، نمی توان بازی را در دست داشت؛ چه از لحاظ اقتصادی، حتی بعضی ها از لحاظ سیاسی و تجاری همه این ها را دربرمی گیرد. بنابر این ما هم اکنون یک ضعف عمده داریم به نظرم که شاید مهم ترین ضعفمان همین باشد.
وی در رابطه عدم توازن و سرمایه گذار، اظهار داشت: ما در واقع در کشورهای آفریقایی سرمایه گذاری نکردیم. در سفری که اخیراً با معاون وزیر خارجه، به چند کشور آفریقایی داشتیم، با معاون وزیر خارجه یکی از کشورهای غرب آفریقا جلسه داشتیم و در ارتباط با بحث سرمایه گذاری، صحبت هایی داشتیم و او اعلام می کرد که یکی از ایرلاین های کشورهای همسایه شما به مدت یک سال خط پروازی روزانه در آنجا بوجود آورده که بعضاً در روزهایی دو یا سه مسافر دارد؛ روزانه دو تا حداکثر ۲۰ مسافر داشته اما به یکسال این مورد را ادامه داد تا در نهایت حالا به پروژه مستقیم به ۴۸ کشور آفریقایی تبدیل گشته است.
شناسایی ظرفیتهای آفریقا
رئیس مرکز تجارت ایران در غرب آفریقا تصریح کرد: ایجاد سرمایه گذاری صبر و حوصله می خواهد، اما متاسفانه ما اقتصاد عجول داریم و این ایراد بزرگ اقتصاد است. می خواهیم امروز بکاریم، امشب هم برداشت کنیم؛ در صورتی که این اتفاق نمی افتد، ما باید ظرفیتهای آفریقا را شناسایی و سپس برنامه ریزی نماییم، سرمایه گزاری نموده و بتوانیم این فرایند را ایجاد نماییم.
حسینی اضافه کرد: دیگر مشکلی که ما در آفریقا داریم اینست که اجناسی که به آفریقا صادر می نماییم، بعضاً بعضی رقابتی و باکیفیت نیست که این حقیقت را هم باید بپذیریم. وقتی شما وارد یک بازار اقتصاد باز بین المللی می شوید که با ۱۶۳ کشور دیگر دنیا در ارتباط می باشد، نمی توانید کالایی صادر کنید که دارای ضعف و ایراد است. در مورد کالاهای غیرمصرفی هم یک ایراد بزرگ دیگر ما داریم که در واقع روابط خارجی را گرفتار مشکل می کند؛ این که خدمات بعد از فروش مان ضعیف است؛ ازاین رو باید برای کالاهای غیر مصرفی که شامل خودرو، لوازم خانگی، لوازم برقی، ادوات کشاورزی و... می شود، خدمات بعد از فروش را در نظر بگیرم.
این فعال بازرگانی تصریح کرد: اجلاس ایران و آفریقا که دو ماه پیش، برگزار شد، یکی از دستاوردهای خوب کشور در حوزه روابط با قاره آفریقا بوده و امیدوار هستیم که دولت چهاردهم هم تمهیداتی برای تقویت این مورد داشته باشد.
رئیس مرکز تجارت ایران در غرب آفریقا در قسمت دیگر ی از صحبت های خود با اشاره به اینکه ما یکسری وظایف حاکمیتی برای دولت قائل هستیم که مجموعه وزارت امور خارجه، مجموعه سازمان توسعه تجارت و بخصوص بانک مرکزی را دربر می گیرد؛ ازاین رو ابتدا باید به سراغ وظایف حاکمیتی رفت؛ بنظر بنده، دولت باید تسهیلگری کند. در واقع دولت نباید نقش نگاه داری ایفا کند؛ دولت باید خود پیشرو در این موضوعات باشد. در واقع پیرامون یک اتفاق بزرگ در کشور صحبت می نماییم که دولت می تواند اتفاقات بزرگتری را رقم بزند؛ ما بخش خصوصی قدرتمندی داریم، اما همیشه آنها را دور نگه داشتیم و نگذاشتیم رشد کنند و بزرگ شوند؛ ازاین رو باید از بخش خصوصی حمایت شود.
او در آخر تصریح کرد: دولت چهاردهم با شعار استفاده از نظر کارشناسی روی کار آمده است؛ باید بدانیم که دولت می خواهد با چه نگاهی جلو برود. ملت در قسمت اقتصاد یعنی همه بخش های خصوصی؛ باید رویکردمان را به سمت بخش خصوصی ببریم. ما باید نظرات کارشناسی خویش را قاطعانه، کامل و جامع به دولت اعلام نماییم و با تشکیل دبیرخانه دائمی آفریقا، پیشنهادات خویش را اعلام کنیم؛ همانطور که رئیس جمهور هم اعتقاد دارد که ما احتیاج به قانون جدید نداریم و باید همان قانون های مصوب را اجرا نماییم، اگر بتوانیم قانون های قبلی را در مورد آفریقا، اجرایی نماییم، حتما موفق خواهیم بود.
منبع: mastercar.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب